ما با تولدمان به اين قطار سوار مي شويم و والدينمان كساني هستند كه بليت اين سفر را برايمان گرفته اند.

ما فكر مي كنيم كه آنها هميشه همراه ما در اين قطار سفر خواهند كرد.

اما در يك ايستگاه آنها از اين قطار پياده مي شوند و ما را در اين سفر تنها مي گذارند.

با گذشت زمان مسافران ديگري وارد قطار مي شوند كساني با اهميت مانند: دوستان، فرزندان و حتي عشق زندگي مان.

بسياري از آنها در طول مسير اين سفر، ما را ترك خواهند كرد و جاي خاليشان در زندگي ما بجا مي ماند.

بسياري هم آنچنان بي سر و صدا مي روند كه ما حتي متوجه ترك كردن صندلي و پياده شدنشان نمي شويم.

سوار بر اين قطار پر از تجربه ي شادي، غم، روياپردازي، انتظارات، سلام ها، خداحافظي ها و آرزوهاي خوب است.

يك سفر خوب همراه است با كمك كردن، عشق ورزيدن، داشتن رابطه خوب با بقيه همسفران و اينكه مطمئن بشيم تمام تلاشمان را بكنيم تا سفري راحت داشته باشند.

راز اين سفر بسيار زيبا اين است كه:

ما نمي دانيم در كدامين ايستگاه قرار است پياده شويم.

پس بايد به بهترين شكل زندگي كنيم سازگار باشيم، فراموش كنيم، ببخشيم و بهترين چيزي كه داريم را ارائه دهيم.

تمامي اينها مهم خواهد بود چراكه هنگامي كه زمان آن برسد كه ما مجبور به ترك صندلي خود بشويم، مي بايست براي آنها كه سفرشان با قطار زندگي ادامه دارد خاطرات زيبايي از خود بجا بگذاريم.

از شما متشكرم كه يكي از lمسافران مهم قطار همراه من بوديد،

من نمي دانم كه چه وقت به ايستگاه خواهيم رسيد، براي همين نمي خواهم فرصت گفتن "متشكرم" را از دست بدهم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: